مسیر عشق بلند است و پای ما لنگ است            نفس کشید‌ن‌مان، بی‌تو مایۀ ننگ است

گـنـاه، از تو مـرا دور کـرده، مـی‌دانم            ببین که فاصلۀ ما هزار فرسنگ است

به هر که فکر کنی دل سپرده‌ام جز تو            بگو چه کار کنم با دلی که از سنگ است

مـرا به چـادر خـاکـیِ مـادرت بـپـذیـر            حنای من که دگر سال‌هاست بی‌رنگ است

شـنـیـده‌ایم که مـادر، به بـسـتـر افـتـاده            شـنـیـده‌ایم درِ خـانـۀ عـلی جـنگ است

دلــم بـرای سـیــاهـیِ پـرچـم زهــرا...            برای گـریـۀ از داغ مـادرم تنگ است